Het eerste wat je moet doen is de bloemen plukken. Ik raad je aan om ’s ochtends te gaan, maar ook weer niet te vroeg, zodat de bloemen de tijd hebben om open te gaan, en op een mooie dag zodat ze droog zijn. Ik gebruik een schaar en knip de bovenkant van de holle stengel af, zodat de bloem recht in mijn mandje valt. Je hebt 365 paardenbloemhoofdjes nodig, wat overeenkomt met de 365 dagen van het jaar dat je van de gelei van je oogst kunt genieten! In de praktijk geeft dit getal een idee van hoeveel geduld we bereid zijn te accepteren als we naar de volgende fase gaan…
In dit tweede stadium verwijder je alle bloemen, waarbij je erop let dat je alle kleine groene stukjes, de schutbladeren, verwijdert. Ik gebruik een klein hobbymesje om de bloemen los te maken van de basis. Zittend op het terras is dit een meditatieve fase. Het is ook een gelegenheid om een activiteit te delen met de kinderen of goede vrienden en het soort intimiteit te creëren dat bevorderlijk is voor mooie uitwisselingen. Ik was de bloemen niet, maar laat de weinige insecten die er zijn, ontsnappen. Je hoeft alleen maar een beetje op te letten.
Ik voeg water toe aan de bloemen, evenals een hele citroen en twee sinaasappels, in plakjes gesneden. Je hebt ongeveer 1,5 liter water nodig voor 250 g bloemen. Maak een regel van drie op basis van je hoeveelheid. Kook op een laag vuur gedurende 30 minuten. Zet het vuur uit en laat een nacht weken.
Ik herhaal de bereiding de volgende dag en filter het sap. Ik pers het heel hard om zoveel mogelijk van de bloemenessence eruit te halen. Ik voeg het equivalent van 800 g suiker voor 250 g bloemen toe (nog een regel van drie!) en verwarm opnieuw zachtjes. Om een gelei te krijgen in plaats van iets te vloeibaars, voeg ik na een half uur koken agar-agar toe, ongeveer 2cc (dat is ongeveer 4g) en laat het nog een kwartier koken. Pas op dat je niet te veel verhit, want dan kan het sap karamelliseren en niet meer terugkeren.
Nadat je hebt gecontroleerd of de consistentie goed is (ik koel het sap af in een koud kopje), is het tijd om het in de pot te doen.
Jonge paardenbloembladeren kunnen als salade worden gegeten om te profiteren van de vochtafdrijvende eigenschappen. Paardenbloem stimuleert de nieren door urinezuur af te voeren, dat verantwoordelijk is voor reuma. Het is ook goed voor de lever en helpt deze bij het verwerken van afvalstoffen. Daarom wordt het vaak gebruikt in ontgiftende kruidentheerecepten.
